Piękna muzyka, świetny koncert. Niestety z długimi przerwami na gadanie. Czy to teatr? Nie wiadomo.

Główny pomysł na nową interpretację „Dziadów” to zobaczyć dramat z perspektywy zamykającego Część III „Ustępu”, którego w zasadzie nie poddawano teatralnym sprawdzianom i interpretacjom. A siła i poezji, i „reporterskiego” opisu tego fragmentu mickiewiczowskiego dzieła jest do dziś porażająca.

"Misterium Buffo" jest najgłośniejszym i najbardziej emblematycznym, sztandarowym niejako przedstawieniem Daria Fo, człowieka teatru, aktora, reżysera i dramaturga, laureata literackiego Nobla w roku 1997. Opowiada w nim fragmenty świętej historii, ale w sposób swobodny, luźny, a nawet rozśmieszający. Bóg Daria Fo lubi, jak ludzie cieszą się życiem.

Teatralny esej Lecha Raczaka na temat ulotności i pamięci, przeszłości i teraźniejszości teatralnej alternatywy oraz uwikłania artysty w politykę.

Wyobraźmy sobie grupę wolontariuszy „demonstracji krzyżowych”, katechumenów „religii smoleńskiej” i zawiedzionych lub nawiedzonych artystów, którzy tworzą na ten temat spektakl – nieuchronnie szalony i porywający, i nieuchronnie żałosny. I spróbujmy ich po ludzku zrozumieć. Nie mity smoleńskie mają być treścią spektaklu (choć muszą się w nim pojawić), ale ludzkie postawy, uczucia, poglądy i ich źródła.

"Odbicia" wiążą się zwątkiem przemijania przezwyciężanego siłą wyobraźni przekraczającej rzeczywistość, i nawiązuje do tematu ostatniego spektaklu nieżyjącego Lecha Raczaka. Odbicia zgłębia związki między teatrem dramatycznym a lalkowym..Lalka tworzy nową przestrzeń teatralną,, aktor jest tu j pośrednikiem w dialogu między lalką a publicznością, sam stając się widzem. Relacja ta pozostaje niewypowiedziana, tak jak niewyjaśniona pozostaje prawda o opisywanej przez Borgesa postaci. To bycie jednocześnie po obu stronach lustra. Na podstawie opowiadania J. L. Borgesa.