„Diabeł Łańcucki” – widowisko plenerowe – Bulwary Rzeszowskie, kładka nad Wisłokiem
scen. i teksty piosenek: Maciej Rembarz,
reż. Lech Raczak
Teatr im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie

Słowa ulegają masowej egzekucji, rozstrzeliwane plutonem codzienności. Zaczynamy się do tego przyzwyczajać. Śmiertelnym zagrożeniem jest, kiedy giną słowa ważne, a tak ważnym słowem jest grzech. Pojawiają się pojęcia zastępcze: błąd, dewiacja, zboczenie. Kiedy zniknie na zawsze słowo grzech, zniknie także ludzkie sumienie. Dlatego sztuka o Diable z Łańcuta ma w nas odnowić pojęcie grzechu prawdziwego, bo dopiero wtedy będziemy mogli sobie zadawać pytanie, czy mamy czyste sumienie.

To krwista sztuka, która ciągle powinna być dla nas przestrogą, gdyż nie wiemy, czy diabeł z Łańcuta zginął naprawdę. Stadnicki był prawdziwym diabłem, ale ciężko jest nam go potępić.

scenariusz i teksty piosenek: Maciej Rembarz
reżyseria: Lech Raczak
scenografia: Piotr Tetlak
asystent scenografa: Krzysztof Urban
kostiumy: Natalia Rejszel
animacja: Jakub Psuja